بلیله میوه درختی است از خانواده Combretaceae، جنس Terminalia، بزرگ و برگ های آن عریض تر از برگ انبه و میوه آن کمی دراز، تخم مرغی، سر آن باریک و پوست آن زرد غباری و نازک تر از پوست هلیله است. این درخت در اغلب جنگل های مرطوب هند می روید. از جمله گیاهان دارویی است که برای درمان سردردهای مداوم و همچنین درمان جذام مفید می‌باشد. این گیاه در طب سنتی به نام های، بلیلج، باهرا نامیده می‌شود، نام هندی این گیاه آملج و آنوله می‌باشد. طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن کمی سرد و خشک است.

بلیله دارای ترکیبات شیمیایی کلوکوز، آلاجیک اسید، حدود 17 درصد تانن و کالیک اسید می‌باشد. این گیاه بومی کشور هند می‌باشد.

خواص درمانی میوه بلیله :

ضد تب، ضد سرفه و مخدر، برطرف کننده حالات صفراوی و ضد سردرد، دباغی کننده معده و صفرابر، اشتها آور و تقویت کننده معده، افزاینده دید چشم و قطع کننده رطوبت های جاری از دهان می باشد. در ضمن برای بیماری های روده مستقیم و مقعد، سوء هاضمه، یبوست و بواسیر نیز مفید است.

مصلح بلیله عسل و شکر است و توصیه می شود برای استفاده از آن مقداری عسل یا شکر نیز مصرف کنید.