استارت خاور 24 STCO

وزن  12740 گرم

این قطعه اتومبیل‌ها یک نوع موتور الکتریکی است که انرژی الکتریکی را تبدیل به انرژی مکانیکی می‌کند. وظیفه این قطعه هم در بیان ساده، روشن کردن موتور اتومبیل است. یعنی در حقیقت ما برق را از باتری اتومبیل به استارت می‌دهیم و استارت این برق را تبدیل به انرژی مکانیکی کرده و به محور موتور یا همان میل‌لنگ منتقل می‌کند. حرکت میل‌لنگ هم باعث می‌شود که یک سیکل احتراق در موتور صورت بگیرد و موتور روشن شود.

نکته فنی ماجرا این است که موتورهای امروزی خودروها برای شروع فعالیت باید به حداقل ۱۰۰ دور در دقیقه برسند. بعد از آن موتورها می‌توانند به طور اتوماتیک به فعالیت خود ادامه دهند و در حقیقت ما می‌گوییم که موتور روشن شده است. وقتی ما سوییچ را در کابین اتومبیل می‌چرخانیم در واقع برق را به سیستم استارت می‌رسانیم و آن را به حرکت در می‌آوریم تا این سیستم، موتور را به ۱۰۰ دور در دقیقه برساند، آن‌وقت اتومبیل روشن می‌شود. شاید به نظر برسد که استارت یک موتور الکتریکی ساده است، اما اگر همین سیستم به ظاهر ساده درست کار نکند یا دچار خرابی شود اتومبیل شما به هیچ‌وجه به حرکت درنمی‌آید. موقعیت مکانی استارت هم معمولا پشت و کنار موتور اتومبیل است. به هر حال باید حرکت «دنده استارت» بلافاصله به میل‌لنگ منتقل و موتور خودرو روشن شود.

یک استارت به طور خلاصه از یکسری سیم‌پیچ و آهنربا تشکیل شده که میدان مغناطیسی ثابت و همنامی را ایجاد می‌کنند. در حقیقت استارت‌های ساده از ۲ آهنربای مغناطیسی تشکیل شده است و قدرت آن هم برای چرخاندن محور موتور بستگی به همین نیروی ایجاد شده توسط آهنربا دارد. بالشتک‌های استارت در حقیقت هسته آهنی هستند که به دور آنها سیم‌پیچ پیچیده شده است. وقتی جریان برق در این سیم‌پیچ‌ها برقرار می‌شود در دو هسته آهنی قطب N و S به وجود می‌آید و این قطب‌ها هم حوزه و میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند. حالا یک سیم‌پیچ حاوی جریان الکتریکی به نام آرمیچر در وسط این میدان مغناطیسی قرار می‌گیرد و بر اساس قواعد فیزیکی شروع به چرخش می‌کند. در حقیقت با این کار انرژی الکتریکی تبدیل به انرژی مکانیکی خواهد شد. می‌توان گفت که نیروی دافعه ایجاد شده توسط آهنربای استارت به آرمیچر در وسط استارت وارد می‌شود و آن را به حرکت می‌اندازد، این اساس کار یک موتور الکتریکی است و همانطور که گفته شد استارت هم یک موتور الکتریکی به حساب می‌آید.

استارت‌های رایج و معمول از دو قسمت اصلی تشکیل شده است:

1-اتوماتیک استارت

2-موتور استارت

اتوماتیک استارت همان استوانه کوچک‌تری است که روی استوانه بزرگ‌تر که همان موتور استارت محسوب می‌شود قرار گرفته. برق باتری به بخش اتوماتیک منتقل می‌شود و در حقیقت اتوماتیک استارت، محل اتصال و رابط برق مستقیم باتری و موتور استارت است. کار دوم بخش اتوماتیک هم این است که دنده استارت را هنگام استارت زدن به جلو می‌برد تا با فلایول (همان چرخ طیار یا لنگر که روی میل‌لنگ است) درگیر کند و آن را به چرخش درآورد.

استارت برای عمل کردن برق بسیار زیادی از باتری می‌کشد یا مصرف می‌کند که حدود ۵۰ تا ۱۵۰ آمپر است. جریان ضعیف باتری باید از یک رله یا کنتاکتور عبور کند و تبدیل به یک جریان بالا شود تا بتواند مورد استفاده موتور استارت قرار گیرد. این اتفاق در بخش اتوماتیک استارت می‌افتد. همزمان با این اتفاق، در اتوماتیک استارت یک اهرم دوشاخه وجود دارد که این اهرم، دنده استارت را به جلو هل می‌دهد تا با فلایول درگیر شود. اتوماتیک استارت بین باتری و موتور استارت قرار دارد و در حقیقت با کنتاکتور که در بخش اتوماتیک استارت قرار دارد، برق میان باتری و موتور استارت وصل یا قطع می‌شود.

همانطور که گفته شد، ساختمان استارت چیزی جز آهنربا و سیم‌پیچ نیست. آهنربا هم این طور نیست که ثابت باشد. در حقیقت یک هسته آهنی یا بالشتک است که سیم‌پیچی دور آن پیچیده شده و با عبور جریان برق از داخل آن، این بالشتک‌ها یا هسته‌‌های آهنی تبدیل به آهنربا می‌شوند.

اجزای تشکیل دهنده اتوماتیک استارت عبارتند از:

• دو پیچ
• فیش اتوماتیک
• پلانجر
• سیم‌پیچ کشنده
• سیم‌پیچ نگهدارنده
• پولکی مسی
• اهرم دو شاخه